Eind 19de eeuw kozen kunstenaars op grote schaal voor het afbeelden van opvallende bloemsoorten.
Hiermee symboliseerden zij niet alleen persoonlijke gevoelens en denkbeelden, maar drukten zij in een groter verband ook de geest van de tijd uit. Aan de ene kant leefde het gevoel van maatschappelijk verval en culturele verwording, aan de andere kant geloofde men in spirituele verlichting en sociale vooruitgang. Dit gedachtegoed kon op een nieuwe wijze worden vormgegeven in een beeldtaal waarin het bloemmotief centraal staat.
Foto: Wikipedia
